Σύμφωνα με μία νέα μελέτη που ανακοινώθηκε στο τεύχος του Ιανουαρίου στο περιοδικό Plastic & Reconstructive Surgery τα 2/3 των ασθενών που επιλέγουν την επέμβαση της ανόρθωσης των μηρών έχουν σημαντική πιθανότητα επιπλοκών. Αυτές περιλαμβάνουν και τη διάσπαση του τραύματος, χωρίς όμως οι περισσότεροι από αυτούς  να χρειαστεί να  υποβληθούν  σε νέα επαναληπτική επέμβαση.

Η μελέτη αυτή ήταν και η πρώτη που ανέλυσε σε λεπτομέρεια το ποσοστό των επιπλοκών των ατόμων που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση ανόρθωσης των μηρών τους , ως ένα τμήμα των επεμβάσεων της χειρουργικής της νοσογόνου παχυσαρκίας, μετά την απώλεια των κιλών τους.

Η ομάδα των ερευνητών, υπό την καθοδήγηση του Jeffrey Adam Gusenoff, MD, Πλαστικού Χειρουργού στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ, ανέλυσε όλα τα προβλήματα που προέκυψαν μετά τις επεμβάσεις σε 106 ασθενείς που είχαν χάσει πολλά κιλά και υποβληθήκαν σε  επέμβαση χειρουργικής αποκατάστασης της χαλάρωσης των μηρών τους. Από αυτούς τους ασθενείς οι 90 ήταν γυναίκες και οι 16 άνδρες με μέσο όρο ηλικίας τα 45 έτη.

Συνολικά το 68% από τους ασθενείς παρουσίασαν επιπλοκές. Το ποσοστό των επιπλοκών κυμαινόταν ανάλογα με το πόσο εκτεταμένη ήταν η επέμβαση. Ξεκινούσε από το 43% των ασθενών με τη μικρότερη επέμβαση και αυξανότανα σε 64% με τη μικρή κάθετη ουλή, ενώ έφτανε σε ποσοστό το 74% στην επέμβαση με τη μεγάλη κάθετη τομή.

Ωστόσο αν και οι επιπλοκές ήταν συχνές,  στην πλειονότητά τους δεν ήταν σοβαρές. ¨όπως έδειξε και η συγκεκριμένη μελέτη τα πιο συνήθη προβλήματα έίχαν σχέση με την επουλωτική διεργασία του τραύματος και περιελάμβαναν τη διάσπαση και το σχηματισμό της ορώδους συλλογής. Οι περισσότερες των οποίων αντιμετωπίστηκαν χωρίς την ανάγκη επιπλέον χειρουργικής επέμβασης.

Το 6% των ασθενών υποβλήθηκε σε νέα επέμβαση και επιπλέον 1% σε περαιτέρω χειρουργικές επέμβασεις για τη βελτίωση του αισθητικού αποτελέσματος.

Τοπικό οίδημα εμφάνισε το 22% των ασθενών, στις περιπτώσεις εκείνες των πιο εκτεταμένων επεμβάσεων. Σε όλες με εξαίρεση δύο περιπτώσεις το οίδημα υποχώρησε σε διάστημα ενός έτους μετά την επέμβαση και ήταν στατιστικά μεγαλύτερο το ποσοστό στα άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση. Οι επιμολύνσεις ήταν πιο συνήθεις στους μεγαλύτερους σε ηλικία ασθενείς, με χαμηλή λειτουργία του θυρεοειδή, καθώς και σε αυτούς που η επέμβαση συνδυάστηκε με λιποαναρρόφηση.

Τα αποτελέσματα είναι πολύ χρήσιμα κατά την επίσκεψη ενημέρωσης των ασθενών που ενδιαφέρονται να υποβληθούν στην επέμβαση ανόρθωση των μηρών τους, γνωρίζοντας τι ακριβώς μπορεί να τους περιμένει. Επιπρόσθετα η εκτίμηση και η αναπλήρωση της έλλειψης σιδήρου, ασβεστίου και βιταμίνης 12 μπορεί να μειώσουν σημαντικά τα ποσοστά των επιπλοκών σε αυτή την επέμβαση.